owmaç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

owmaç

[owmoç], at. Ýaňy bişen gyzgyn çörek dogralyp, üstüne ýag guýlup, owlup, mynçgalyp taýýarlanylýan iýmit. Unumy tükeden unaş, ýagymy tükeden – owmaç (Aýtgy).

Son arananlar:

• delfin,
• dilcik,
• toxunma,
• malkı,
• əvəzolunmaz,
• konsulluq,
• nakşetmek,
• yurisprudentsiya,
• buruqçu,
• gildirak,
• minik,
• gavlak,
• keñemek,
• Hız,
• hangramoq,
• pulverize,
• mastika,
• alfabetik,
• arça,
• ihrom,
• kopuz,
• owmaç