owal

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

owal

[owol], hal, ser. 1. Ozal, öň, ilki. Owal aldap biýr sen baly, dünýä heý! (Magtymguly). 2. Geçmiş, köne döwür, gadym zaman. Owalda, ahyrda eýäm gözlese, Garyp biçäräniň paýy gözel sen (Magtymguly).
 ‣ Owaly bilen ozaly bilen, öňi bilen, ilki bilen, ilki, başda. Owaly bilen yhlasly zähmet çekmeli.

Son arananlar:

• Duvak,
• ejem,
• ırıp,
• poezd,
• usturuplu,
• vocal,
• qaraqaş,
• xususiy,
• çəyirdək,
• sersepil,
• uzilmoq,
• İNCE,
• Dilaram,
• lunar,
• Girov,
• sabyn,
• işmer,
• Çıbın,
• tuluatçı,
• jonli,
• Calka,
• owal