oturan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

oturan

[oturon], at, gepl.d. Neşekeş bolan adam. Gynançly ýeri, olam oturanyň biri.

Son arananlar:

• confrontation,
• yarash,
• alaçu,
• karğa,
• karabay,
• hushtak,
• Bilak,
• complex,
• NİNE,
• Kaldırmak,
• donjuanlıq,
• éyiq,
• kayıl,
• idle,
• badana,
• Sülük,
• benihoyat,
• köwlemek,
• axborot,
• qəlpəli,
• yutmaq,
• oturan