otlu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

otlu

sif. Ot olan, ot bitmiş. Otlu sahə. Otlu yer.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

otlu

zehirli.

Son arananlar:

• külbaş,
• öñgöç,
• fohn,
• doza,
• kara,
• erbium,
• rye,
• nishonlamoq,
• dia,
• Çal,
• kalmıkca,
• ceñiv,
• kamkor,
• aylanç,
• dujna,
• gerekletmek,
• colorful,
• soñramak,
• yolbasar,
• yastuk,
• sugar-,
• otlu