ceñiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ceñiv

yenme, alt etme, sarkma, çekme.

Son arananlar:

• kovluk,
• instruction,
• xatabala,
• prevent,
• potensiya,
• accomplished,
• gulaty,
• Kalak,
• cite,
• AV,
• purse,
• departament,
• özlük,
• çagalyk,
• ertility,
• qachandur,
• kozğoloñçu,
• beşeri,
• boğ,
• Nonoq,
• adyýaman,
• ceñiv