orğu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

orğu-

1. fışkırmak, galeyan etmek (su hakkında); cerden orğup çıkkan bulak: yerden fışkıran pınar; 2. şahlanmak, yükselmek, tümsekler teşkil etmek; orğup çıkkan şor: tümseklerle örtülmüş, çorak yer; 3. hoplamak; zıplamak; oynop-orğup: oynayıp sıçrayarak.

Son arananlar:

• tapdalama,
• Cik,
• yubanmaq,
• oküler,
• volatile,
• qəhqəhə,
• yalqun,
• Serap,
• ygtyýarlylyk,
• pantheon,
• ormoq,
• kötön,
• ganly,
• apartman,
• gayretsiz,
• tremendous,
• dürgen,
• talpımak,
• dalday,
• tegirmonchilik,
• tera,
• orğu