ortalyk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ortalyk

[ortoluk], at. 1. Iki aralyk, iki tarapyň arasy, aralyk. 2. ser. Ortak 1.

Son arananlar:

• Uyruk,
• karalat,
• potential,
• belay,
• sought,
• kuydirmoq,
• triode,
• Yavru,
• encompass,
• meň,
• dirkillamoq,
• shulon,
• sığışmak,
• wide,
• terlama,
• ayaklık,
• abadançylyk,
• remit,
• hifz,
• gecek,
• ırahımsız,
• ortalyk