oroy
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
oroy-
. ı, a. ruh; oroyum aktan caratılğan es.: ben nikâhlı rabıta neticesinde doğmuşum; benim doğuşumda hiçbir ayıplanacak şey yoltur.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
oroy
ıı, 1. çabuk sinirlenen, çabul kızan, söz dinlemiyen; oroyucaman: siniri tutmuş, hırslanmış; kündün oroyu caman: hava berbat olacak; 2. kaba; oroy til: kaba, yontulmamış dil; oroy kata: kaba hata; 3.oroy yahut oroy çoku: baş tepesi; oroy çokuma kamçı menen tartıp ciberdi: tepeme kamçı çaldı; 4. müsavi, ayni; oroy köz çaray oturğanda yahut oroy köz çaray turğanda: herkesin huzurunda.
ııı, f. yüz, ruy.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
oroy
n. top (of the head)