ornuna
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ornuna
yerine, adına. Anı ~ kim baradı?: onun yerine kim gidiyor?, Soslannı ~ men bersem bolmazmı?: Soslan'ın adına ben versem olmaz mı?, sav bol der ~ kıcırab ketdi: sağol diyeceği yerde azarlayıp gitti, birevnü ~ işlemek: başkasının yerine çalışmak, berir ~ alırğa izleydi: vereceği yerde almak istiyor.