ornatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornatıv

koyma, yerleştirme, oturtma, iskân etme.

Son arananlar:

• ölçü-biçi,
• tıyılmak,
• örtüş,
• cür,
• cocaine,
• hAVUZ,
• naylon,
• arzuwisleg,
• Posa,
• Negr,
• ulaştırma,
• ikkilik,
• garra,
• Garaz,
• intrusion,
• balm,
• ichish,
• şoran,
• kımızlanmak,
• chavkar,
• Ürpermek,
• ornatıv