orda
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
orda
1. Başkent
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
orda
[o:rdo], at. 1. taryh. Orta asyrlar döwründe käbir döwletleriň ady, şonuň ýaly-da olaryň häkiminiň mesgeni, ýerleşýän ýeri. 2. Ýyrtyjy haýwanlaryň sürüsi. Möjek ordasy. 3. göç.m. Duşman leşgerleri. Çingiziň ordasy gözel şäheri haraba halyna aýlandyrypdy (B. Kerbabaýew).
‣Ordasy bilen barmak (gelmek) toýa-tomga üýşüp barmak, köp bolup barmak (oňlanmaýan äheň bilen aýdylýar). Olar-a toýa ordasy bilen geläýendir.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
orda
Yuva; ocak; Orta Çağlardaki Türk yerleşim merkezleri. Altin Orda – Altın Ordu (Cengiz Han'ın büyük oğlu Cuci ulusuna mensup Türk-Moğol devletinin adı). Oghrilar ordisi – Hırsızlar yuvası. Türk Ordisi – Türk Ocağı.