orakçı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

orakçı

и. уракчы, урак белән уручы

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

orakçı

orakla biçen, orak sallayan, orakçı.

Son arananlar:

• Tiş,
• yekunlesh,
• lütüryan,
• muzofot,
• tirýek,
• yakın,
• dəmir,
• leklek,
• gulob,
• yıdıg,
• sogan,
• chokkalamoq,
• Oynamoq,
• Sincap,
• babism,
• bars,
• vokalizm,
• hemra,
• inançsız,
• least,
• telef,
• orakçı