orakul

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

orakul

is. [yun.] Antik dövrdə qeybdən xəbər verən kahin; falçı, rəmmal.

Son arananlar:

• sabre,
• karakara,
• yaxşıca,
• pürdelemek,
• yakınlık,
• çakgy,
• ruhany,
• tünnük,
• zənbur,
• virüs,
• anırmak,
• Maden,
• ötäýtmek,
• alawagyr,
• tabama,
• anana,
• tıñkıy,
• yazıt,
• qalstuk,
• tirköö,
• danışmak,
• orakul