orak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
orak
и. 1) урак; 2) уру; 3) урак вакыты
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
orak
Türkiye Türkçesi: orak
Azerbaycan Türkçesi: orag
Başkurt Türkçesi: urak
Kazak Türkçesi: orak
Kırgız Türkçesi: orok
Özbek Türkçesi: oràk
Tatar Türkçesi: urak
Türkmen Türkçesi: orak
Uygur Türkçesi: o(r)ğak
Rusça: serp
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
orak
[orok], at. 1. Galla ekinlerini ormak ýa-da ot ýygmak üçin ulanylýan agaç saply, egri demir tygy dişli oba hojalyk guraly. – Bolýar uýam – diýip, Çoýan derrew oraklary aldy (R. Seýidow). 2. Galla hasyly ýygnalýan möwsüm, ýygym döwri. Türkmen gallaçylary galla oragynda geçen ýyldakysyndan iki hepdä golaý öňde barýarlar (“Watan”). 3. Oglana dakylýan at.
‣Orak hasaby orak düşen we düşmeli wagtyndan alnyp barylýan aý-gün hasaby. Orak hasaby boýunça gyşyň togsany öten agşam doldy (A. Gowşudow). Orak salmak sähetli gün oraga başlamak. Işiň düşümliligi, şowlulygy üçin ýaşululara orak başladylýar. Aňňal orak ullakan egri agyzly orak. Bugdaý orak bugdaý orulýan ullakan orak. Dil bilen orak ormak dilde işi aňsat etmek, emgenmezlik.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
orak
orak. ~ orğan zaman: orak biçme zamanı, ~ ormak: orakla biçmek, ~nı zamanı: orak zamanı, biçim zamanı.