onus

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

onus /nˈɒnsəns/

1. yük, görev, külfet. onus probandi (huk.) ispat etme görevi, kanıtlama zorunluğu.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

onus

yük
sorumluluk
görev

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

onus

adv. quite

Son arananlar:

• AKI,
• Süslü,
• qəbul,
• çekirtge,
• düa,
• ələkvələk,
• suraghchi,
• pedant,
• heläklemek,
• nomus,
• xasis,
• soqmoq,
• ırra,
• yuvarlak,
• Zemin,
• Çırak,
• Tishlik,
• xoruz,
• tumşuk,
• salğar,
• Çalmak,
• onus