okuvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuvçu

okuyucu, öğrenci.

Son arananlar:

• daemon,
• Değmek,
• mena,
• dweller,
• tüpge,
• overblown,
• easy,
• kusıg,
• diňdirme,
• tuoy,
• üzündü,
• Ul,
• mice,
• saving,
• diribaşlıq,
• Bön,
• taq,
• mundaqta,
• hatırlamak,
• seçilmek,
• canıt,
• okuvçu