okuvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuvçu

okuyucu, öğrenci.

Son arananlar:

• ýatakhana,
• pışıldamak,
• kynrak,
• Kaptar,
• böbrek,
• hint,
• Cuma,
• zafiyet,
• görək,
• Önlemek,
• Hatır,
• birikgen,
• men,
• koloñ,
• cincü,
• Çığım,
• Kuruntu,
• ýat,
• özlemek,
• hülqum,
• yubiley,
• okuvçu