okuvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuvçu

okuyucu, öğrenci.

Son arananlar:

• pinə,
• Maxsus,
• ijrochi,
• baatırdık,
• burası,
• darbadağın,
• axını,
• émen,
• sarymeňiz,
• epik,
• kefsiz,
• azərbaycanca,
• kişňeýiş,
• tötänlik,
• moymol,
• Lütfen,
• aniconic,
• terek,
• deyilən,
• hür,
• gözeg,
• okuvçu