okuvlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuvlu

tahsilli, okumuş.

Son arananlar:

• toxin,
• ılcı,
• zarshunos,
• soyut,
• bie,
• avut,
• murdu,
• Camə,
• Testis,
• konşu,
• kibarlık,
• cüret,
• tuşagu,
• iltetmek,
• çağalanma,
• maksat,
• təpəcik,
• joiz,
• menad,
• Kucur,
• bk,
• okuvlu