okuvlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuvlu

tahsilli, okumuş.

Son arananlar:

• Kalay,
• içlem,
• kopaytiruvchi,
• Koyu,
• tepecik,
• camgır,
• çogan,
• tağın,
• cılğı,
• qotur,
• beçet,
• Hicran,
• çakma,
• karargâh,
• kırındı,
• əjdaha,
• date,
• SÜTYEN,
• kedilmek,
• cantık,
• shlak,
• okuvlu