oguşýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

oguşýa

[oğuşýa:]. "Eken, şeýle eken, şeýlemiş" manysynda ulanylýan kem işlik. Inerden, elbetde, ýurdagaýdar göherdem dogýan oguşýa-da? (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• İhonat,
• aurum,
• çabadan,
• şütümək,
• Çöntek,
• Bakku,
• zərrə,
• mewl,
• tusu,
• Göde,
• artut,
• kokustuk,
• aýy,
• zümrüt,
• pyrryldak,
• tirkemeklik,
• yatır,
• sepinmek,
• dokunulmaz,
• barren,
• düýt,
• oguşýa