ofay

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

ofay /nˈaɪnti/

1. (A.B.D.), (argo.), (aşağ.) beyaz ırktan bir kimse.

Son arananlar:

• çığa,
• yanğılı,
• oxkaman,
• çarpma,
• sıylav,
• kenzi,
• sanawçy,
• rəna,
• baytalmon,
• doñkultak,
• yukarıda,
• diskussiya,
• bibi,
• Bılayı,
• doktor,
• shodon,
• Rido,
• sandıqxana,
• Çıkar,
• üpçü,
• malla,
• ofay