obolu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

obolu

a. evvelce, daha önce, evvelâ; obolu özüñ iç, kiyin men içeyin: evvel kendin iç, sonra ben içeyim; eñ obolu: her şeyden önce.

Son arananlar:

• bağdaşık,
• ügit,
• toloğoy,
• kelgindi,
• waba,
• kalvinizm,
• gıyabında,
• zil,
• okuryk,
• dolman,
• istesh,
• sapasağlam,
• nençavlan,
• yıglışmak,
• köçürgen,
• kır,
• tıkız,
• läş,
• opuz,
• arkaşmak,
• selinli,
• obolu