nör
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
nör
bk. nür.
Son arananlar:
- yekəlik,
- halbuki,
- amidol,
- təklik,
- şerim,
- üzv,
- hovel,
- illərlə,
- cürə,
- işleme,
- shangillamoq,
- sıldırmak,
- dumanly,
- flu,
- İlikli,
- sınanılmaq,
- displeasure,
- şildireýiş,
- urug,
- sxem,
- sızılı,
- nör