nepis

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

nepis

[nepi:s], syp. Çeper ýerine ýetirilen, dokalan. Nepis haly.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

nepis

I a. Nefis, güzel. Nepis edibiyat – Edebiyat.
II a. Nefis. Nepsi yaman – Doymak bilmeyen, pisboğaz. Nepsi bozuq – Pisboğaz.

Son arananlar:

• analog,
• salyk,
• instinct,
• yarmarka,
• otaq,
• bitev,
• Kəmənd,
• descent,
• glucose,
• arachnid,
• meyin,
• nuşcan,
• postulat,
• merhale,
• kıyak,
• Dap,
• inelge,
• tereddut,
• dan.,
• inhabitant,
• semiz,
• nepis