kıyak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kıyak
с. сөйл. 1) кеше үтерүче, залим; 2) яхшы, өстен булган
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıyak
ı: kara kıyak, kızıl kıyak: ot isimleridir.
ıı, keman; orus kıyak yahut kağaz kıyak: armonika, akkordiyon; ooz kıyak (yahut sâde kıyak): ağız armonikası; kıl kıyak (yahut sâde kıyak): keman.
ııı, göğüse giyilen zırh, cebe.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kıyak
et suyu yağı, tereyağı, kaymak, III, 32 bkz> kanak, kayak, konak