narynç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

narynç

[na:rynç], syp. Naryň reňkine meňzeş, nar reňkli. Narynç ýalyn lowlap, asmana göterildi (H. Ysmaýylow).

Son arananlar:

• gozal,
• büldürgüçtük,
• kədərsiz,
• Öňňil,
• voluntary,
• çemçe,
• atardamar,
• Uzuk,
• aleyhtar,
• ambivalent,
• onurğasız,
• behiştlik,
• əl-qol,
• concordant,
• kanatsız,
• köndelen,
• Jabr,
• ýargak,
• dahylsyz,
• Uzaklaşmak,
• cara,
• narynç