nakış
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
nakış
[Köken: Arapça] Oyu, Örnek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
nakış
и. 1) нәкыш, бизәк; 2) рәсем, сурәт; 3) чигү, чигелгән әйбер □ nakış işlemek чигү чигү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
nakış
Türkiye Türkçesi: nakış
Azerbaycan Türkçesi: naⱨış
Başkurt Türkçesi: näkış
Kazak Türkçesi: nakış örnek
Kırgız Türkçesi: oyū oyum
Özbek Türkçesi: nakş
Tatar Türkçesi: näkış
Türkmen Türkçesi: nağış
Uygur Türkçesi: näkış
Rusça: ornament
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
nakış
= akış.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
nakış
nakış, işleme. ~ oyuvla: nakış süsler.