yiyici

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

yiyici

с. и. 1) ашаучы; 2) күч. ришвәтче ◊ hazır yiyici әрәмтамак

Son arananlar:

• mudahlık,
• denek,
• özbaşına,
• feet,
• Ova,
• ashsha,
• ütme,
• təzənə,
• ýüzgür,
• persian,
• ceñil,
• Sevmek,
• pelek,
• elebaşı,
• tərəqqi,
• durulamaq,
• damka,
• Saray,
• anda,
• mahbuba,
• kaşanmak,
• yiyici