nahiye
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
nahiye
[Köken: Arapça] Büyük ağıl, Ulu kışlak, Ulu oba
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
nahiye
и. 1) нахия, волость (Төркиядә); 2) өлкә, район, төбәк
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
nahiye
Türkiye Türkçesi: nahiye
Azerbaycan Türkçesi: nãhiyä
Başkurt Türkçesi: böyök avıl
Kazak Türkçesi: aymak
Kırgız Türkçesi: çoŋ kıştak
Özbek Türkçesi: kättä kışlàk
Tatar Türkçesi: böyik avıl
Türkmen Türkçesi: ulı ōba
Uygur Türkçesi: çon yeza
Rusça: naⱨiye
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
nahiye
a. Nahiye, kasaba.