nabud

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

nabud

sif. [fars.] köhn. Olmayan, mövcud olmayan. Qüvvətin varsa, yaşarsan məsud; Yoxsa, şəksiz, olacaqsan nabud. A.Səhhət.

Son arananlar:

• geňirgemek,
• Başarmak,
• cömö,
• Uyduruk,
• tozlanmaq,
• gərilmə,
• hüceyrə,
• yeyinlik,
• orush,
• xatakar,
• natal,
• töşöl,
• tartışmalı,
• gafil,
• gargalmak,
• kabob,
• shibbalamoq,
• bérişmek,
• flama,
• ötnü,
• kuchli,
• nabud