naam

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

naam

f. 1. ad, nam, isim; 2. lâğap, unvan; soğuştuk naam: askerî unvan.

Son arananlar:

• armani,
• inroad,
• mündəricat,
• bolgalamoq,
• eç,
• budaklanmak,
• silig,
• slave,
• Yokum,
• gökböri,
• qistirgich,
• serein,
• miyikde,
• ahın,
• melun,
• buzov,
• itir,
• sosial,
• bezmen,
• ayav,
• Assı,
• naam