naam

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

naam

f. 1. ad, nam, isim; 2. lâğap, unvan; soğuştuk naam: askerî unvan.

Son arananlar:

• botanika,
• mujassam,
• parçalı,
• kanal,
• goyaki,
• aparat,
• keñes,
• topratmak,
• zer,
• kesemen,
• exhaustive,
• gilan,
• münme,
• madenci,
• itirtmək,
• inhabitable,
• bravo,
• cımıl,
• lyre,
• Inzibati,
• gorag,
• naam