Assı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
assı
asi, baş kaldıran, itaatsiz. Allahğa ~ bolma!: Allah’a asi olma!, Allahnı ~ kulu: Allah’ın asi kulu, atağa-anağa ~ bolğan: babaya anaya karşı gelen, ~ sabiy: asi çocuk, ~dan tuvğan ~: asiden doğan asi.
Son arananlar:
- tak,
- ögütüwalmaq,
- advancement,
- sirat,
- evakuatsiya,
- çamdat,
- tımtırs,
- abani,
- adağa,
- İleri,
- ker,
- müstəqil,
- lütfetmek,
- university,
- üşemek,
- çöş,
- şüphelenmek,
- Rəvayət,
- söylemek,
- şığımaq,
- şalaakı,
- Assı