məxsus
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
məxsus
sif. [ər.]
1. Yalnız birinə aid olan. Mənə məxsus. Özünə məxsus. Tələbəyə məxsus. // Xas olan. [Mirzağanın] özünə məxsus bir əxlaq və təbiəti, bir düşüncəsi vardı. S.Hüseyn. [Kərim baba] ..uşaqlara məxsus bir sevinclə sümsünü iri dodaqları arasına qısıb çalmağa başladı. A.Şaiq.
2. zərf Xüsusi olaraq, ayrıca. Mən bu sözləri məxsus sənə danışıram. O, məxsus mənim üçün gəlmişdi. – Bu pul ilə sən özün üçün məxsus bir alış-veriş aça bilərsən. Ə.Haqverdiyev.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
məxsus
aid, dair
{ait, dair}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
məxsus
has, mahsus, özgü