məntəqə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

məntəqə

is. [ər.]
1. Hər hansı bir məqsəd üçün istifadə olunan müəyyən əlamətlərə malik yer. Strateji məntəqə. Müşahidə məntəqəsi. Komanda məntəqəsi. Məskun məntəqə (əhali yaşayan hər bir yer – kənd, qəsəbə və s.). // Hər hansı bir iş, əməliyyat və s. üçün uyğunlaşdırılmış bina, yer. Qəbul məntəqəsi. Alıcı məntəqəsi. – Göyçək .. səhiyyə məntəqəsində işləyir. Ə.Əbülhəsən. Seçki məntəqəsi gözəl bəzənmiş; Bir yaraşıq verir bizim məhləyə. O.Sarıvəlli.
2. bax. qurşaq 4-cü mənada.

Son arananlar:

• parnik,
• dağıtıcı,
• gilan,
• albırak,
• alakta,
• kutharıv,
• eltmoq,
• ýitim,
• sindirmək,
• kumgan,
• fütuhat,
• chillaki,
• vulnerable,
• xas,
• turs,
• fetih,
• iradəsizlik,
• going,
• yarılmak,
• Nasl,
• barcay,
• məntəqə