məhabət

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

məhabət

sif. [ər.] Görünüşcə əzəmətli, vüqarlı.
2. Dəhşətli.
3. is. Qorxu, çəkinmə hissi.

Son arananlar:

• lump,
• Tarif,
• todunmak,
• must,
• kovlashtirmoq,
• lading,
• taroq,
• istismarcı,
• köstekli,
• gön,
• zehl,
• şanaşana,
• ýagly,
• sainfoin,
• Yılkı,
• bahane,
• gırtlak,
• owşanaklamak,
• seriously,
• fide,
• çamındı,
• məhabət