məhabət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
məhabət
sif. [ər.] Görünüşcə əzəmətli, vüqarlı.
2. Dəhşətli.
3. is. Qorxu, çəkinmə hissi.
Son arananlar:
- englishman,
- yüküm,
- Dokumak,
- pür,
- gülümsemek,
- müteharrik,
- kaskan,
- üldö,
- elizabethan,
- östeng,
- meşşan,
- ephesus,
- malik,
- aynabənd,
- tiyirmek,
- monarch,
- horram,
- arenda,
- harın,
- çımıran,
- telestudiya,
- məhabət