mırka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mırka

(malk.) arık, zayıf at. ~sına minib akırın akırın keledi: zayıf atına binip yavaş yavaş geliyor.

Son arananlar:

• zırk,
• aglagan,
• kaşay,
• bertinmek,
• illüstrativ,
• qalblik,
• soska,
• nasıbay,
• tarnov,
• Çaray,
• sormak,
• ekspeditor,
• ustachilik,
• scatter,
• aldatmak,
• O,
• quymachilik,
• tashlandi,
• gıdır,
• ugramak,
• hüznlü,
• mırka