müýnli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

müýnli

[müýnlü], syp. Müýni bar, kemçiligi bar bolan, aýyply, ýazykly, etmişli. Nurjan öz töwereginde hiç kime gözi ilmänsoň, birhili müýnli ýaly daýandy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• ÇOCUK,
• pastahane,
• aşiyan,
• murat,
• sıyıt,
• kambıl,
• dörjemek,
• bedbin,
• yzygiderlilik,
• Savol,
• kardeş,
• sakal,
• metanet,
• millimetr,
• klaviaturalı,
• gurruk,
• varta,
• kaar,
• akibet,
• baatırsı,
• Dustaq,
• müýnli