mürəttib

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

mürəttib

is. [ər.] köhn. Mətbəədə hərf düzən işçi; düzücü. Mətbəə mürəttibləri. – Qoca mürəttib kiçik bir işarəyə bənddi. M.Hüseyn.

Son arananlar:

• somiy,
• tikir,
• ereğmek,
• KURUCU,
• güdəlmə,
• intizorlik,
• bais,
• kendi,
• rəqqas,
• sakıt,
• erkey,
• dangasa,
• kochirma,
• tuyghak,
• dublyonka,
• kütle,
• baja,
• bıtık,
• vəssəlam,
• tashmalamoq,
• sapakdaş,
• mürəttib