müqabilə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
müqabilə
is. [ər.]
1. klas. bax. müqabil. • Müqabilə etmək köhn. – qarşı durmaq, müqavimət göstərmək, əleyhinə çıxmaq, mane olmaq. [Qızıl Arslan:] Biz, hər nə olursa olsun, bütün bu həyasızlıq və alçaqlıqlara qarşı həqiqətlə müqabilə edəcəyik. M.S.Ordubadi.
2. din. Məsciddə hafizlərin əllərində Quran tutanlarla qarşılıqlı Quran oxumaları. [Ümumi ibadətdən] sonra gedənlər gedər, yerdə qalanlar müqabiləyə (Quran mütaliəsinə) oturardılar. H.Sarabski.