mübaşir
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
mübaşir
[Köken: Arapça] Dava orunlayıcı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
mübaşir
и. мәхкәмәдә ярдәмче эшләрне башкаручы хезмәткәр
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
mübaşir
Türkiye Türkçesi: mübaşir
Azerbaycan Türkçesi: mübãşir
Başkurt Türkçesi: sud ispolnitili
Kazak Türkçesi: sot orındavşısı
Kırgız Türkçesi: sot atkarūçusu
Özbek Türkçesi: suddä yàrdämçi
Tatar Türkçesi: sud ispolnitili
Türkmen Türkçesi: sud ispolniteli
Uygur Türkçesi: sud orunliğuçi
Rusça: sud ispol'nitel'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
mübaşir
I. is. [ər.] İranda: kəndi idarə etmək üçün mülkədarın təyin etdiyi adam. Musa kişi mübaşir Məmmədin yoğun səsini tanıdı. M.İbrahimov. Ərbab mübaşiri ilə arası dəyəndən sonra onun təsərrüfatı dağılıb maldövləti əlindən çıxmışdı. P.Makulu. // köhn. Məmur. Sağ olsunlar qiraətxananın mübaşirləri, bir [fənd] qurdular ki, heç cinin də ağılına gəlməz. “Mol. Nəsr.”.
II. : mübaşir olmaq – məşğul olmaq, girişmək. [Molla İbrahimxəlil:] Məndə hanı o qədər vaxt və fürsət ki, hər bir cüzviyyata özüm mübaşir olam. M.F.Axundzadə. ..İki əhməq qonşu bir-birini qırmaqda ikən kazaklar da bir tərəfdən şəhəri yandırmağa mübaşir olmuşlar. C.Məmmədquluzadə.