mäme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mäme

[mä:me], at, gepl.d. Aýal maşgalalarda süýt mäzi; göwüs. Ak mämäňe çybyn gondy oglankaň, Ulalaňda, yzy mälim, Akmeňli (Halk aýdymyndan). On üç bilen on dört ýaşyň arasy, Tözlenip galyşar ýar, mämeleriň (Kemine).

Son arananlar:

• kakuk,
• janajan,
• imir,
• Aynen,
• amenable,
• garamaklyk,
• azerice,
• kəflənmək,
• quturmoq,
• delege,
• bekre,
• xumlab,
• oyturmak,
• öksö,
• kilise,
• evcimen,
• təlim,
• Sessizleşmek,
• çıkarcı,
• meyl,
• innocence,
• mäme