mäme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mäme

[mä:me], at, gepl.d. Aýal maşgalalarda süýt mäzi; göwüs. Ak mämäňe çybyn gondy oglankaň, Ulalaňda, yzy mälim, Akmeňli (Halk aýdymyndan). On üç bilen on dört ýaşyň arasy, Tözlenip galyşar ýar, mämeleriň (Kemine).

Son arananlar:

• Kapalı,
• nişlemek,
• perişde,
• turunmak,
• Büzmek,
• eli,
• xemek,
• jemleme,
• bolig,
• uçunmaq,
• kəffarə,
• xar,
• atardamar,
• bezenmek,
• kerrew,
• akrun,
• bäbek,
• yolgon,
• Mecal,
• kirgüzmek,
• Kraxmal,
• mäme