musapir

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

musapir

a. 1. Yabancı; başka yerden gelen. 2. Seyyah, gezmen, turist, yolcu.

Son arananlar:

• calan,
• ışıncaak,
• gäz,
• Darveshona,
• baylanış,
• golça,
• burmaçaç,
• çarmıx,
• körüşüv,
• mürai,
• qiyshaymoq,
• Sungat,
• köməklik,
• Məclis,
• yaslanmak,
• qorum,
• hezzetlemek,
• yoğa,
• MİQYAS,
• sanash,
• ködüşmek,
• musapir