elemek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
elemek
ф. 1) иләү; 2) күч. сайлап алу, сайлау; 3) күч. кемне дә булса җиңеп уеннан чыгару
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
elemek
Türkiye Türkçesi: elemek
Azerbaycan Türkçesi: älämäk
Başkurt Türkçesi: iläv
Kazak Türkçesi: elev
Kırgız Türkçesi: elȫ
Özbek Türkçesi: elämàḳ
Tatar Türkçesi: iläv
Türkmen Türkçesi: elemek
Uygur Türkçesi: äglimäk
Rusça: proseivat' (çerez sito)
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
elemek
işl.1.Uny we ş. m. külke zatlary elekden geçirmek, elekden geçirip arassalamak.Ogulmeňli un eleýär. 2.Sepelemek. Asman gar eleýär.3.göç.m. Bir zady ýa-da birini gözläp, agdar-düňder etmek, agtarmak, barlap çykmak. Gep otaryp, sümsünip, obany eläp ýör.4.göç.m. Bir zadyň anygyna, açygyna ýetmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
elemek
elemek, elekten geçirmek. Un eleydi: un eliyor, buday eley turadıla: buğday elemekteler. Zınthı unnu elep kışhırın ayırığız: yulaf ununu elekten geçirerek kepeğini ayırınız.