mundan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mundan
bk. mından.
Son arananlar:
- Bagana,
- Bahr,
- Saz,
- çaşmak,
- ışandırmak,
- Bak,
- paygambar,
- sınal,
- Bakan,
- Sort,
- Bahçıvan,
- Bakla,
- Bahadır,
- sıldırım,
- Bakkal,
- Bakraç,
- Bakı,
- fərqlənmək,
- denklik,
- Bala,
- Bakmak,
- mundan