munasip
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
munasip
a. Münasip, uygun.
Son arananlar:
- nene,
- stəkan,
- kavunluk,
- kastaş,
- guş,
- hezalak,
- celigiç,
- müaşirət,
- köwelmek,
- galat,
- kiygiz,
- reward,
- səsləşmək,
- Peçete,
- azrak,
- məzhəkə,
- sataşma,
- mister,
- elƏ,
- güder,
- şaklaban,
- munasip