munasip

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

munasip

a. Münasip, uygun.

Son arananlar:

• örelenmek,
• sarih,
• aňlanmak,
• sopun,
• yülemek,
• bory,
• düňle,
• kamgap,
• tay,
• Bung,
• tünnük,
• dümbül,
• çyrla,
• etlemek,
• bulgamoq,
• müyüz,
• ayça,
• kaca,
• eýermek,
• ağartı,
• dürdün,
• munasip