munara
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
munara
a. kule, minare.
Son arananlar:
- çokalaýyş,
- gynanç,
- şıbırdav,
- Aza,
- Gazal,
- melanin,
- Vida,
- Kəkil,
- hayit,
- karagu,
- hovoncha,
- milyoner,
- turgurmak,
- snarl,
- sirayet,
- tutturmaq,
- spade,
- kuçak,
- taj,
- hatap,
- caltar,
- munara