mukut

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mukut

çürüyüp kokma, küf, yanık, toz, toz-duman, kan-ter içinde kalma. Bolğannı ~ iyisden aldırğandı: her tarafa yanık kokusu yaymış, gardoşla ~ bolğandıla: patateslar çürüyüp kokmuşlar, çirigen bışlak gözenni ~ iyis etdirgendi: kokmuş peynir kileri küf kokusuna boğmuş, caş atnı ~ etib ketdi: delikanlı atı toz duman ettirip gitti, atlıla boğannı ~dan aldırıb ketdile: atlılar her tarafı toz-duman edip gittiler, ~ etmek: kan ter içinde bırakmak, ~ bolmak: çok terlemek, kan ter içinde kalmak, atnı ~ etdirip keldi: atı kan ter içinde bırakarak geldi. ~ iyisden aldırmak: pis kokuya boğmak.

Son arananlar:

• Knob,
• tabkarın,
• uşunça,
• cağalamak,
• sebr,
• mənafe,
• ezgulik,
• hərbəzorba,
• çaban,
• usefulness,
• insanlık,
• grief,
• kaw,
• spirited,
• çörəkağacı,
• abyhaýýat,
• toka,
• zivər,
• haçja,
• zarar,
• pta,
• mukut