muhtar
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
muhtar
[Köken: Arapça] Ağılağası, Aksakal
[Köken: Arapça] (Özerk) Özbaştak, Beysiz, Erkli
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
muhtar
1. с. иск. мөстәкыйль, бәйсез, ирекле, автоном; muhtar eyalet автоном өлкә. 2. и. мухтар, староста; köy muhtarı авыл старостасы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
muhtar
Türkiye Türkçesi: muhtar
Azerbaycan Türkçesi: känd (mähällä) rähbäri
Başkurt Türkçesi: avıl soveti sekretari
Kazak Türkçesi: avıl ağası
Kırgız Türkçesi: ayıl başkarması
Özbek Türkçesi: àksàkàl mähällä (tümän) bàşliğı
Tatar Türkçesi: avıl soveti sekretari
Türkmen Türkçesi: ḯlıŋ baştutanı
Uygur Türkçesi: aksakal jigit beşi
Rusça: starosta
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
muhtar
Türkiye Türkçesi: muhtar
Azerbaycan Türkçesi: muⱨtar
Başkurt Türkçesi: bäyhiⱬ avtonom
Kazak Türkçesi: özin özi biyleytin tävelsiz
Kırgız Türkçesi: öz aldınça avtonomdū
Özbek Türkçesi: muⱨtàr avtorıom
Tatar Türkçesi: bäysiz avtonom
Türkmen Türkçesi: avtonom ȫzbaşdak
Uygur Türkçesi: muⱨtar avtonom
Rusça: avtonomnıy samostoyatel'nıy