minçak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
minçak
(malk.) bk. mınçak.
Son arananlar:
- köşek,
- ölçegiç,
- ötägitmek,
- bulmaca,
- aqqu,
- feces,
- tunghuch,
- üzərinə,
- intiba,
- motorsuz,
- akbet,
- odour,
- hakkadukka,
- akciğer,
- Riş,
- alum,
- suuş,
- Yurt,
- öküt,
- yolcu,
- mec,
- minçak