midel
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
midel
(malk.) bk. çabır.
Son arananlar:
- woo,
- Iltimos,
- Soqol,
- chakki,
- kerkinmek,
- ing,
- Kile,
- tavsif,
- jatyrdama,
- kezmet,
- süfli,
- jarlik,
- manikürçü,
- revolutionist,
- jaja,
- chalgi,
- keşfetmek,
- pudamak,
- permanent,
- ýaban,
- Qalanmaq,
- midel