midel
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
midel
(malk.) bk. çabır.
Son arananlar:
- kodı,
- əvvələn,
- İsim,
- balek,
- adalet,
- tawrak,
- kenke,
- dallam,
- şemal,
- kezgermek,
- momun,
- marul,
- qarışqa,
- direksiyon,
- expect,
- kepük,
- gündoğan,
- körekör,
- painkiller,
- keçmek,
- dallam,
- midel