ýaban
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ýaban
[ýa:van], at. Meýdan, çöl. Söwdügim ýabanda galmyş, Bile ýanaly zarlanyp (“Leýli – Mejnun”).
‣Ýabana gitmek aýak ýoluna gitmek. Ýaban ýatmak başga ýerde ýatmak, gijesine öýüňde ýatmazlyk. Meniň känbir ýaban ýatarym bolmazdy (A. Gurbanow).