meşina

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

meşina

bk. maşina.

Son arananlar:

• mew,
• hallaç,
• imide,
• uluq,
• mezura,
• tabansız,
• ketone,
• çilim,
• sazan,
• Kokmak,
• orak,
• arpagan,
• qurnaz,
• into,
• müýnli,
• ahu,
• başaltı,
• BAYLAV,
• havai,
• butar,
• baysinmaq,
• meşina